Odsłona druga

Znasz ten stan, gdy nie masz ochoty nawet wstać z łóżka? Zapowiada się kolejny ciężki dzień. Niechętnie wstajesz, myjesz się, ubierasz, jesz śniadanie, albo i nie, bo co to za przyjemność jeść w samotności? Idziesz do pracy ze świadomością, że znowu go zobaczysz. Chyba tylko dlatego wciąż tu przychodzisz. Możesz się zatopić w jego błękitnych tęczówkach choć na chwilę. Zobaczyć jego promienny uśmiech, usłyszeć jego słodki głos, który jest lekarstwem na wszelkie smutki. Zaczyna się trening. Pomagasz mu w rozgrzewce, starasz się jak najlepiej ukrywać swe uczucia. Śmiejesz się z jego żartów, rozmawiasz z nim. Następnie zajmujesz swoje stałe miejsce przeznaczone dla fizjoterapeutów. Po niespełna dwóch godzinach zajęcia dobiegają końca. Zawodnicy przychodzą do twojego gabinetu na różnego rodzaju zabiegi, masaże. Byli już praktycznie wszyscy. Z wyjątkiem jego. Przekonana o tym, że już nie przyjdzie przebierasz się w normalne ciuchy i chcesz wyjść. Gdy jesteś już na korytarzu spostrzegasz go. Siedzi pod ścianą, nadal ubrany w strój treningowy. Podchodzisz do niego. Zauważasz na policzkach rzekę łez. Nic nie mówiąc siadasz obok i mocno go przytulasz. Zdajesz sobie sprawę, że cię potrzebuje. Masz świadomość, że potrzebuje przyjaciela, w tym przypadku ciebie. Bez zahamowań opowiada ci o tym czego dowiedział się kilkanaście minut wcześniej. Gdy mówi o swej zmarłej matce wtula się w ciebie jeszcze bardziej. Nie chcąc zostawiać go samego proponujesz mu, aby poszedł do ciebie. Zgadza się. Idziecie do twojego mieszkania, gdzie pozwalasz mu całkowicie się rozkleić. Nigdy nie widziałaś go w takim stanie, ale go rozumiesz. Pozwalasz mu zostać u siebie na noc, wiesz że on tego teraz potrzebuje, jak niczego innego. Potrzebuje bliskości, bliskości osoby, której może zaufać bezgranicznie. Po kilku godzinach spędzonych z tobą zmęczony przeżyciami całego dnia zasypia z głową na twoich kolanach. Ostrożnie wstajesz i okrywasz go kocem. Idziesz pod prysznic chcąc zmyć z siebie zmęczenie. Dajesz upust emocjom. Po twoich policzkach spływają strumienie łez. Wiesz, że nie możesz mu teraz powiedzieć o swoich uczuciach, choć tego pragniesz, nie możesz. Wychodzisz z łazienki i w drodze do swojej sypialni zaglądasz do salonu. Na twojej twarzy pojawia się uśmiech. Mężczyzna, który zawładnął twym sercem śpi na kanapie w twoim mieszkaniu. Podchodzisz do niego i delikatnie całujesz w czoło. Wiedząc, że nie możesz pozwolić sobie na więcej udajesz się do pokoju obok, gdzie po kilku nieudanych próbach zasypiasz.

*************

Na dobry początek Nowego Roku. :D 

Następny jakoś w przyszłym tygodniu, albo w weekend. Czekam na Wasze komentarze! ;*