Odsłona szósta

Pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia. Budzisz się sama, owinięta w atłasową pościel. Na pustym miejscu obok ciebie, po twoim ukochanym został tylko zapach jego perfum, które tak uwielbiasz. Ubrana w koszulkę siatkarza wchodzisz do kuchni. Nie ma go. Łazienka i salon również są puste. Nie ma żadnej wiadomości. W twoich oczach zbierają się łzy. Nigdy nie potrafiłaś sobie z tym poradzić, to była oznaka twojej słabości. Tak, słabości w uczuciach. Siadasz zrezygnowana na podłodze w kuchni. W tym momencie słyszysz szczęk klucza w drzwiach. Po chwili do pomieszczenia wchodzi przyjmujący. Widząc cię siada obok ciebie i mocno przytula. Na pytanie, gdzie był przez ostatnie kilka godzin, wyjaśnia ci powód swej nieobecności. Z kieszeni spodni wyjmuje pierścionek. No tak.. Oświadczył ci się wczoraj, ale zapomniał o tym małym świecidełku. Dla ciebie nie było to istotne. Liczy się jego obecność. Wsuwa na twój palec pierścionek z białego złota. Wasze usta łączą się w długim, namiętnym pocałunku. Już dziś o 16.00 musicie stawić się na treningu na hali. Po wspólnie przygotowanym obiedzie udajecie się do "Energii". Zawodnikom Skry nie umknął szczegół, jakim jest pierścionek widniejący na twej prawej dłoni. Wszyscy zaczęli wam gratulować i życzyć szczęścia. Co prawda mieliście ogłosić to w Sylwestra, ale wyszło, jak wyszło. Przed tymi wielkoludami nie da się nic ukryć. Po treningu jako pierwszy przyszedł do ciebie Kłos. Od początku twojej przygody z bełchatowskim klubem z nim dogadywałaś się najlepiej. Szybko staliście się bliskimi przyjaciółmi. Gdy masowałaś mu nadciągnięty mięsień czworogłowy uda, zadał ci pytanie, którego się spodziewałaś - "Martuś, ty to go bardzo kochasz, co?". Uśmiech, który nie schodzi ci dziś z twarzy stał się jeszcze większy. To była najlepsza odpowiedź na pytanie Karola. Po tym jak wyszedł od Ciebie Kłos, przyszli jeszcze praktycznie wszyscy zawodnicy. Wielkoludom zebrało się na szczere rozmowy i nagle wszystkich zaczęło coś boleć. Norma, zawsze tak jest, jak chcą się czegoś dowiedzieć. Na końcu przyszedł on. Gdy tylko wszedł zamknął drzwi na klucz i obejmuje cię w pasie. Całuję cię po szyi, jego ręce błądzą po twoich plecach. Już chciał zdjąć ci bluzkę, gdy rozległo się pukanie do drzwi. W drzwiach twojego gabinetu stoi prezes. Prosi abyś po pracy przyszła do niego. Zgodnie z jego prośbą zjawiasz się w umówionym miejscu. Tego się nie spodziewałaś. Po trzech latach sumiennego wykonywania swoich obowiązków dostałaś wymówienie. Prezes uzasadnił swą decyzję znalezieniem kogoś innego, lepszego. Zabolały cię jego słowa. Byłaś nie tylko lekarzem tego zespołu, ale także psychologiem, przyjaciółką chłopaków. To ty zawsze ich wyciągałaś z dołka po przegranym meczu. Gdy znajdujesz się z powrotem w gabinecie dla lekarza zespołu zaczynasz pakować swoje rzeczy. Twój ukochany widząc twoje łzy i to co właśnie robisz, próbuje się dowiedzieć co się stało. Pokazujesz mu kartkę papieru, którą dostałaś kilka chwil wcześniej. Przyjmujący wpadł w szał. Chciał iść do prezesa, ale go powstrzymałaś "Misiek, to nie ma sensu, on już podjął decyzję.". Pomaga ci zabrać twoje rzeczy, nie było ich dużo, choć zawsze coś. Wracacie do twojego mieszkania i praktycznie od razu kładziecie się spać. Wtuleni w siebie zasypiacie, chcąc zapomnieć o wydarzeniach z dzisiejszego popołudnia.

************* 

Tak jak obiecałam jest wcześniej. :) 

Jakieś podejrzenia co do bohatera opowiadania? Swoje propozycje piszcie w komentarzach. Osoba, która jako pierwsza poda rozwiązanie zagadki będzie mogła wybrać siatkarza, który będzie nowym bohaterem. ;)